قدم نو رسیده روی چشمانم

اردیبهشت را دوست دارم به خاطر آواز شادمانه چلچله هایش.

اردیبهشت را دوست دارم به خاطر خنکای صبح و پسین دلگشایش.

اردیبهشت را دوست دارم به خاطر عطر بهار نارنجی که همه کوچه های شهر را پر می کند.

و اینها همه بهانه است. 

اردیبهشت را دوست دارم به خاطر تو ، به خاطر آمدنت ، وگرنه پیش از تو هم چلچله ها می خواندند، صبح ها خنک و پسین دلگشا بود،پیش از تو هم اردیبهشت که می شد عطر بهار نارنج همه شهر را می گرفت. اما من چنین شیفته اردیبهشت نبودم.

عزیزکم، صدای تو در گوش من از آواز همه چلچله ها زیباتر است و عطر موهایت در شامه من از هرچه بهار نارنج خوشبو تر.

سجده می کنم بر آستان آن قادر بی همتا به خاطر صدای خنده هایت که خانه را پر می کند. به خاطر دستانت وقتی که به دور گردنم حلقه می شود. به خاطر گام برداشتنت وقتی که به سمتم می دوی و به خاطر وجود نازنینت که بهترین هدیه خدا از بهشت است.

هیچ کلمه ای توان توصیف احساسات مادرنه مرا ندارد پس بگذار کلمات را رها کنم و در آغوشت بگیرم و در گوشت زمزمه کنم: تولدت مبارک هستی ام.